telugusexstories.info లో ఉచితంగా చదవగలిగిన భాగం పూర్తయినది. పూర్తి కథను చదవడానికి ప్యాకేజీ తీసుకోండి
కథను కొనుగోలు చేయండి
You must be logged in to view the content.
మధులిక మోహన్ తల్లీ కొడుకులు 1
telugu sex stories మధులిక మోహన్ తల్లీ కొడుకులు 1 హలో ఫ్రెండ్స్ ! నేను ఎంతో కాలంగా రాద్దాం అనుకుంటున్న కథ ఇది. మధులిక మోహన్ అనే తల్లీ కొడుకుల సరస శృంగార ప్రేమాయణం ఈ కథ. ఇది ఒక అబ్బాయి ఎదిగే వయసులో తన Sexulaityని తెలుసుకునే క్రమంలో అతనికి ఎదురైన అనుభవాలు, జరిగిన కొన్ని సంఘటనలు, వాటి పర్యవసానాలు, చివరికి తన తల్లిని ఎలా చేరుకున్నాడు ? సమాజపు కట్టుబాట్లను ఎదిరించి ఆమె ప్రేమని గెలుచుకొని ఎలా సొంతం చేసుకున్నాడు ? అన్నది ఈ కథ.
ఇది కథ అనే కంటే ఒక నవల అంటే కరెక్టేమో ఎందుకంటే ఇందులో ఎన్నో ఎపిసోడ్స్ ఉంటాయి, ఒక కధకి ఇంకో కధ కొనసాగింపో ఫ్లాష్బ్యాకో ముగింపో ... ఏదో విధంగా సంబంధం ఉంటుంది. కనుక కొత్త ఎపిసోడ్ మొదట్లో కొంత confusion ఉన్నా ఓపికతో ఫాలోఅవ్వండి. నా డైరెక్షన్ ఇంకా స్టోరీ టెల్లింగ్ మీకు నచ్చుతుంది అనే ఆశిస్తాను.
అది రద్దీగా ఉన్న ఒక కూడలి. చుట్టుపక్కల కాలేజీ అమ్మాయిలు అబ్బాయిలతో కిటకిటలాడుతోంది అక్కడ బస్ స్టాప్. ఆ సాయంత్ర సమయంలో లేత యవ్వనంలోని కన్నె పిల్లలు సీతాకోక చిలుక ల్లాగా బస్సు కోసం ఆ జంక్షన్ కి కాలేజీ నుంచీ వచ్చి వాలుతున్నారు. ఆ అందాలను ఆస్వాదించడానికి బస్ స్టాప్ లోనే తిష్ట వేసి కూర్చున్న పోకిరి పోరగాళ్ళ బ్యాచ్ కూడా ఉంది. కంటి చూపుతో ఆబగా అందాలు జుర్రుకుంటూ మొక్కజొన్న పొత్తులు అమ్మే అమ్మాయి దగ్గర నుంచి కాలేజీ లెక్చరర్ వరకు వచ్చిపోయే అందరి మీద చెత్త కామెంట్స్ చేస్తూ, వెకిలి వేషాలతో ఎంజాయ్ చేస్తోంది ఆ బ్యాచ్.
మామూలు ఆడవాళ్ళయితే ఆ పోకిరి బ్యాచ్ అంటే కొంత భయపడి బస్టాప్ లోపలికి కూడా రాకుండా కాసంత ముందుగానే నుంచుని అటు నుంచి అటే బస్సు అందుకొని వెళ్ళిపోతారు. అంత దూరంగా ఉన్నా పోకిరీ వేషాలు, వాళ్ళ అరుపులు కొన్ని కొన్ని సార్లు బస్సులోకి కూడా వినిపిస్తాయి. అందుకే ఆ పోకిరి బ్యాచ్ అంటే అందరికీ కొంత భయము మరెంతో కంపరం. అయితే ఇంతగా రెచ్చిపోయే పోకిరి బ్యాచ్ ని కూడా హడలుకొట్టే ఇంకొక బ్యాచ్ ఉంది అదే 'లపాకీ బ్యాచ్' సాయంత్రం సుమారు ఆరున్నర ఏడు గంటల వరకు బస్స్టాప్ ని గబ్బిలంలా పట్టుకుని వేలాడే పోకిరి బ్యాచ్ ఎనిమిదింటికల్లా ఠన్చెనుగా బస్స్టాప్ ఖాళీ చేస్తుంది ఎందుకంటే అప్పుడే లపాకీ బ్యాచ్ అక్కడకి ఎంటర్ ఔతుంది.
ఆ రోజు స్పెషల్ క్లాసులు వల్ల లేట్ కావడంతో చీకటి పడుతుండగా బస్టాప్ 7:30 కి వచ్చాడు మోహన్. సుమారు అరగంట తన బస్సు కోసం ఎదురు చూస్తూ తన ఫ్రెండ్స్ తో పోకిరి బ్యాచ్ వేషాల గురించి పిచ్చాపాటీ కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నాడు. పోకిరీ బ్యాచ్ చేసే కామెంట్స్ కొంచం నవ్వునీ టైంపాస్ని కలిగిస్తూ మోహన్ వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ కి ఒక ఎంటర్టైన్మెంట్ ఇస్తోంది.
ఆ రోజు ఏమైందో ఏమో ఇంతలో అక్కడికి రానే వచ్చింది లపాకీ బ్యాచ్. అంతవరకూ బీరాలు పోయిన పోకిరీలు ... "సీ యూ మామా గుడ్ నైట్... మచ్చా ఫిర్ మిలేంగే.... మమ ...సీ యూ... ఎంజాయ్" అనుకొంటూ.. ఒక్కొక్కరుగా వెళ్ళిపోవడం ఆరంభించారు.
లపాకీలని చూడడం మోహన్ కి అదే తొలిసారి. బాగా మేకప్ వేసుకొని దట్టంగా పౌడర్ కట్టుకొని ఎర్రటి లిప్స్టిక్ లిప్ గ్లాస్ తో మెరిసిపోయే లో నెక్ జాకెట్లు, కొప్పు నిండా పూలు, రంగు రంగు చీరలతో... బొడ్డు కిందకు చీర,బోరవిరుచుకొన్న రొమ్ములు, జాకెట్లోంచి పెల్లుబుతున్న యదపొంగులూ, పూర్తిగా కనిపించే నడుము అంతకుమించి వయ్యారాలు ఒలికించే తీరు అందరూ అప్సరసల్లా ఉన్నారు. కన్నె పిల్ల నుంచీ ప్రౌఢామణులవరకూ అన్ని వయసు వాళ్ళూ ఉన్నారు.... కొందరు చుడిదార్లలో ఐతే ...కొందరు చీరల్లో... కొందరు స్కర్టుల్లో. కానీ అందరికీ మేకప్పు మేనరిజంస్ కామన్గా ఉన్నాయి. వాళ్ళని చూస్తే కామం కూడా చాలా కామన్గాకలిగేస్తుంది.. బస్ స్టాప్ అంతా అత్తరు సెంటుతో పూల గుభాళింపుతో ఇంపుగా ఉంది.
ఇంతలో మోహన్ ఫ్రెండ్ వినోద్ అన్నాడు "చూసినావా మామ వీళ్ళంటే అంటే ఆ నా పోకిరీ కొడుకులకి ఉచ్చ.. ఇగ దంద షురూ చేస్తరీళ్ళు మనం భీ బస్ అందుకొని పోవాలె" అని
కానీ మోహన్ కి అంతా కన్ఫ్యూజన్ గా ఉంది. ఎందుకు వీళ్ళు అంటే ఆ పోకిరి బ్యాచ్కి అంత భయం? నిజానికి ఇలాంటి ఫిగర్లు ఏ మాత్రం కంటపడ్డా కోతికి కొబ్బరి చిప్ప దొరికినట్టు ఫీల్ అయ్యి ఇంకా రెచ్చిపోవాలి కదా ఆ పోకిరి బ్యాచ్ ? మరి ఎందుకు ఉడాయించారు ? ఇదే కన్ఫ్యూజన్లో యధాలాపంగా ఆలోచిస్తూ తదేకంగా తన ముందున్న ఆ అప్సరసల అందాలను రెప్పవేయకుండా చూస్తున్నాడు మోహన్.
ఇంతలో అది గమనించిన వినోద్ మోహన్ చేయి పట్టుకొని ఏదో కొంపలు అనుకుంటున్నట్టు పక్కి లాక్కెళుతూ " అరే మామ అట్లా వాళ్ళనే చూడకు రా దిమాగ్ కానీ ఖరాబయ్యిందా? " అన్నాడు ఇంకా కంఫ్యూషన్ తో ఏమీ అర్ధం కానట్టు.. కొషన్మార్క్ ఫేస్ పెట్టాడు మోహన్.
కొంచం దూరం వెళ్ళాక " ఈడనే ఉండి సూడు .. లంజలు రా వాళ్ళు ! మీద మీదకొస్తరు.. ఇజ్జత్ తీస్తరు...పైసల్ ఇయ్యకుంటే గుద్దలదం జేస్తర్రా బాబు" అన్నాడు. మోహన్ కి కొంచం అర్ధమైనా ఆ తికమక అలానే ఉంది.
తన ఆరాధ్య అప్సరలని అలాగే చూస్తున్నాడు. ఇంతలో..
ఓ మూడు పదులలో ఉన్న సుందరాంగి అలాగే తనని గుడ్లు మిటకరిస్తున్న ఒకడి దగ్గరకొచ్చి "పోదమా?" అంది. అతనికి ఆ ఉద్దేశ్యం లేదని చూసే ఎవరికైనా తెలుస్తుంది. తను ఎంతో ఇబ్బంది పడుతున్నాడు. ఏం చెప్పాలో తెలియక ఏదో చెప్పి తప్పించుకోవాలి "ఎంత?" అన్నాడు..
"రెండు వేలు" అంది..
"అంత లేవు" అని చెప్పి అతను ఇంక నడిచి వెళ్ళిపోతుంటే ఆ సుందరాంగి అతని చేయి అందుకొని
"ఎంతుందో తీయి.. లాడ్జీ పక్కనే ఉంది .. రూం కి రెండొందలు మిగతాది నాకు" అంది
తను బ్రతిమాలుతున్నట్టు మొహం పెట్టి... "సారీ" అని చేయి విడిపించుకొని మళ్ళీ నడవనారంభిచాడు..
"డబ్బుల్ లేవా మ్యాటర్ లేదా ?" అంది బస్టాప్ అంతా ఘొల్లు మంది.. సిగ్గుతో అతను ఇంక ఏం మాట్లాడకుండా విసవిసా వెళ్ళ్పోతుంటే.. కొంత దూరం వెళ్ళాకా అతనికి వినిపించేలా అరిచింది సుందరాంగి కేవలం అతన్ని ఓ ఆట ఆడుకోడానికి.
" పోనీ నేను 2000 ఇస్తా ..వస్తావా?" అని.
బస్టాప్ ఈ సారి మారుమోగిపోయింది అందరి అప్సరసల నవ్వులతో...
ఇప్పుడు మోహన్ కి లపాకీ బ్యాచ్ మీద ఓ అంచనా వచ్చింది. కానీ తన అప్సరసల మీద ఒక ఆరాధనా భావం కలిగింది...
బస్ స్టాప్ కి కొంత దూరంగానే ఉన్నా ఏదో మాయలో పడ్డట్టూ మోహన్ రెప్పార్పకుండా ఆ లపాకీలని చూస్తున్నాడు. బేరం కుదిరిన వాళ్ళు బస్ స్టాప్ వెనకాల ఉన్న లాడ్జిలోకెళ్తున్నారు. కొందరు విటుడి బైకునో విటుడితోబాటూ ఆటోనో ఎక్కి వెళ్ళిపోతున్నారు. ఇంతలో బస్టాప్ చుట్టూ ఉన్న జనం పలుచ పడ్డారేమో దూరం నుంచి బస్టాప్ కేసి చూస్తున్న మోహన్ వినోద్లు ఒక లపాకీ కంటిలో పడ్డారు. సుమారు ఒక ఇరవై పాతిక మధ్య ఉంటుందేమో ఆ మెరుపులాడి వయసు. ఎత్తైన పిర్రలతో తన్నుకొస్తున్న యదభాండాలతో నోటిలో కిళ్ళీ నములుతూ కైపెక్కిన కన్నులతో వీళ్ళ వైపే రావటం మొదలు పెట్టింది. ఇంతలో ఎవరో అడ్డు తగిలి బేరం మాట్లాడి తనని ఆటోలో కూర్చోబెట్టుకుని వెళ్లిపోయారు. హమ్మయ్యా! అని ఊపిరి పీల్చుకున్నారు ఇద్దరూ..
ఇంక బస్ రావడంతో వినోద్ మోహన్ లు బస్సు ఎక్కేసారు. త్రుటిలో తప్పిన ప్రమాదానికి వినోద్ ఎంతగానో కంగారు పడ్డాడు. అరేయ్ మామ"రేపటి సంది స్పెషల్ క్లాస్ అంటే నేను బైక్ తీసుకొస్తా... క్లాస్ అవ్వగానే ఖతం ! దేంగేసుడే...!! బస్ స్టాప్కి వచ్చేదేలే....... దీనమ్మ గుద్దల దం అయిపోయింది" అన్నాడు తెగ నవ్వుతూ..
ఇంతలో విండో సీట్లో కూర్చున్న మోహన్ "సరే" అన్నట్టు తల ఊపి బయటకు చూసాడు. బస్సు పక్కనే వెళ్తున్న ఆటో లోంచి ఇందాక కనబడ్డ అప్సరస కనిపించింది. ఇద్దరు బలమైన కుర్రాళ్ల మధ్యలో కూర్చుని ఉంది ఒకడు అయితే ఆమె తొడల మీద చేతులు వేసి బలంగా నిమురుతున్నాడు ఇంకొకడు ఆమె మెడ చుట్టూ చెయ్యి వేసి జాకెట్ లోనికి చేయిపోనిచ్చి పిసుకుతున్నాడు. ఇంక మూడవ వాడు ఆటో డ్రైవర్ పక్కన కూర్చొని ఒక చెత్త ఆటో పట్టుకొని ఇంకో చేత్తో మందు బాటిల్స్, మంచింగ్ ఉన్న సంచీని పట్టుకొన్నాడు.
ఈ కుర్ర తాకిడిని ఏమాత్రం లెక్కచేయకుండా ఎంతో అలవాటైన దానిలా ఆ అప్సరస మాత్రం వొళ్ళు తనది కాదన్నట్టూ వాళ్ళకప్పగించి ఆటో బయటకి చూస్తోంది. మోహన్ అప్సరస ఒకరినొకరు చూసుకున్నారు. అప్రయత్నంగా మోహన్ కళ్ళల్లో ఒక మెరుపు మెరిసింది. లపాకీ చూపులు కూడా మోహన్నే అతుక్కుపోయాయి. సుబ్బరంగా పిసికించుకొంటూ నొక్కించుకుంటూ కుర్రాళ్ళతో వెళ్తున్న అ లాపాకీని మళ్లీ రెప్పార్పకుండా చూస్తున్న మోహన్ కళ్ళు ఆమెకు ఏదో చెప్పాలని, ఎంతో మాట్లాడాలని అన్నట్టు ఆర్తితో చూస్తున్నాయి. ఆమె ఎంజాయ్ చేయడం మొహన్ చూడ్డం తను చూసింది. కొంత సిగ్గుతోనో లేక పలకరింపుగానో చిరునవ్వు నవ్వింది. చిన్నగా నవ్వి ఆమెకి కన్నుకొట్టాడు మోహన్. ఈసారి ఆమె పెదాల మీద నవ్వు పువ్వు పూసింది.
ఇంతలో మోహన్ దిగాల్సిన స్టాప్ రానే వచ్చింది.
బస్సు దిగి ఇంటికి నడుస్తున్న మోహన్ కళ్ళళ్ళో లపాకీ అందాలు రివైండ్ ఔతున్నాయి. అప్రయత్నంగా అతని మొడ్డ లేచి నైంటీ డిగ్రీస్ ఐపోయింది. బలవంతంగా ఆలోచనలు వేరే వైపు మళ్ళించుకొంటూ జేబులో చేయి పెట్టి ఆ ప్యాంటులో ఉబ్బును అదుముకొంటూ ఎలాగో గేటు తీసాడు.
మోహన్ ప్రస్తుతం తన పిన్ని ఇంట్లో ఉంటున్నాడు. వాళ్ల బాబాయి కి క్యాంపులో లేక నైట్ షిఫ్టులో వచ్చినప్పుడు వారం పది రోజులు పిన్నికీ చెల్లెళ్లకీ తోడుగా పడుకోమని వాళ్ళ అమ్మ పంపిస్తూ ఉంటుంది.
"ఏరా ఇంత లేట్ అయింది ?" అంది పిన్ని జానకి వాకిలి దగ్గరే నిలబడి.
"స్పెషల్ క్లాస్ పెట్టారు అదీకాక బస్సు దొరకడం లేట్ అయిందని" అన్నాడు మోహన్.
"సరే డ్రెస్ మార్చుకుని రా, భోజనం వడ్డిస్తాను చెల్లెళ్ళూ ఎదురు చూస్తున్నారు" అంది జానకి.
బాత్రూంలొకెళ్ళిన మోహన్ కి పిన్ని అన్నీ అమర్చినా అండర్వేర్ పెట్టలేదు.
"నా డ్రాయరేది పిన్నీ ?" అని అరవబోయి. నాలుక్కరుచుకొని తగ గదిలోకెళ్ళి వెతికాడు. దొరకలేదు.
"ఇంకా లేట్ ఏంటి?" అని పిన్ని పెట్టే తొందర తట్టుకోలేక కాళ్ళూ చేతులూ మొహమూ కడుక్కొని, బట్టలు మార్చుకొని, అండర్వేర్ లేకుండానే వచ్చి భోజనానికి కూర్చొన్నాడు.
బాగా ఉప్పూ కారం దట్టించిన మునక్కాయ పులుసు, చపాతీలు, కోడి గుడ్లూ, చిట్టి ఉల్లిపాయలు నచ్నుకోడానికి. ఇదీ మెనూ. అన్నీ కామప్రకోపాలే !
డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర భోజనం చేస్తుండగా అనుకోకుండా చేతిలోంచి జారిపడ్డ చెంచాను అందుకోడానికి కిందకు వంగిన మోహన్ కు చెంచా కనిపించలేదు. ఎక్కడ పడిందో చూద్దామని కుర్చీలో నుంచి కిందకు దిగి అంతా కలియ చూస్తున్న మోహన్ చూపులు తన రెండో చెల్లెలి తొడలపై పడగానే ఒక్క సారిగా ఆగిపోయాయి. ఆ తొందరలో కూడా మోహన్ కి ఒక చిలిపి ఆలోచన కలిగింది. అదే తడవుగా కాసింత ముందుకు జరిగి ఆ పొట్టి గౌను కిందుగా రెండు తొడల మధ్యలోకి చూశాడు ఒక్కసారిగా వేయి యూనిట్ల కరెంట్ షాక్ కొట్టినట్టైంది. కారణం ? తనలాగే తన చెల్లెలు కూడా ఏమీ వేసుకోలేదు. ఉన్నట్టుండి ఊపిరి వేగం పెరిగింది, గొంతు తడారిపోయింది తనలోని రక్తమంతా తన మగసిరి వైపు పరుగులు పెడుతోంది.. ఫలితంగా అతని మగతనం తీసే ప్రతి ఊపిరికీ ఉక్కులా నిక్కబొడుచుకొంటోంది. "ఏరా Spoon దొరికిందా?" అన్న పిన్ని మాట వినబడగానే... ఈ లోకం లోకి వచ్చి పడ్డాడు మోహన్.
అప్రయత్నంగానే Spoon కూడా దొరికింది. పైకి లేచేలోపు ఇంకొక్క సారి చూడాలన్న ఆలోచన మెదలగానే మరొక్కసారి తన చిట్టి చెల్లెలు పువ్వని కసిగా చూసి పైకి లేచి కూర్చున్నాడు మోహన్.